Η 5η Ιουνίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος το 1972. Παγκόσμια ημέρα για το Περιβάλλον; Δηλαδή;
Αρκεί μία μόνο μέρα για τη διατήρηση της πανίδας και της χλωρίδας της Γης, για τη διάσωση των πηγών ενέργειας και της βιοποικιλότητας του πλανήτη μας.
Θα δούμε και θα ακούσουμε πολλά τελετουργικά, πανηγυρικούς εορτασμούς και μεγάλα λόγια για την σωτηρία του πλανήτη και άλλες τόσες εκδηλώσεις διαμαρτυρίες. Αυτό δεν σημαίνει πώς αυτό που τιμούμε δεν το σφαγιάζουμε. Πως αυτό που εξυμνούμε δεν το καταστρέφουμε.
Γι΄αυτό και πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουμε έστω και αυτή την στιγμή της βαθιάς οικονομικής κρίσης που βρίσκεται η χώρα μας ότι είναι αναγκαίο να ασχολούμαστε με το περιβάλλον , συστηματικά και καθημερινά. Όχι φυσικά για την πράσινη ανάπτυξη ή για πράσινα άλογα όπως δηλώνουν κυβερνητικοί και μη κυβερνητικοί, αλλά γιατί η προστασία του περιβάλλοντος μας αφορά όλους.
Γιατί όλοι (πολίτες, δήμοι, πολιτεία) έχουμε ευθύνη όταν χτίζουμε στα καμένα ή σε παραλίες ή μπαζώνουμε ρέματα, όταν «προσθέτουμε λίγα τετραγωνικά» στο σπίτι μας, όταν δεν μας ενδιαφέρει η ανακύκλωση παρά το γεγονός ότι το παιδί μας, μας ρωτάει γιατί δεν ανακυκλώνουμε.
Οφείλουμε όλοι μας να συνειδητοποιήσουμε ότι η ανάπτυξη πρέπει να είναι μόνο αυτή που θα είναι βιώσιμη για τις επόμενες γενιές. Μια αειφόρο ανάπτυξη που δεν θα υποθηκεύει το μέλλον των παιδιών μας.
Αρκεί μία μόνο μέρα για τη διατήρηση της πανίδας και της χλωρίδας της Γης, για τη διάσωση των πηγών ενέργειας και της βιοποικιλότητας του πλανήτη μας.
Θα δούμε και θα ακούσουμε πολλά τελετουργικά, πανηγυρικούς εορτασμούς και μεγάλα λόγια για την σωτηρία του πλανήτη και άλλες τόσες εκδηλώσεις διαμαρτυρίες. Αυτό δεν σημαίνει πώς αυτό που τιμούμε δεν το σφαγιάζουμε. Πως αυτό που εξυμνούμε δεν το καταστρέφουμε.
Γι΄αυτό και πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουμε έστω και αυτή την στιγμή της βαθιάς οικονομικής κρίσης που βρίσκεται η χώρα μας ότι είναι αναγκαίο να ασχολούμαστε με το περιβάλλον , συστηματικά και καθημερινά. Όχι φυσικά για την πράσινη ανάπτυξη ή για πράσινα άλογα όπως δηλώνουν κυβερνητικοί και μη κυβερνητικοί, αλλά γιατί η προστασία του περιβάλλοντος μας αφορά όλους.
Γιατί όλοι (πολίτες, δήμοι, πολιτεία) έχουμε ευθύνη όταν χτίζουμε στα καμένα ή σε παραλίες ή μπαζώνουμε ρέματα, όταν «προσθέτουμε λίγα τετραγωνικά» στο σπίτι μας, όταν δεν μας ενδιαφέρει η ανακύκλωση παρά το γεγονός ότι το παιδί μας, μας ρωτάει γιατί δεν ανακυκλώνουμε.
Οφείλουμε όλοι μας να συνειδητοποιήσουμε ότι η ανάπτυξη πρέπει να είναι μόνο αυτή που θα είναι βιώσιμη για τις επόμενες γενιές. Μια αειφόρο ανάπτυξη που δεν θα υποθηκεύει το μέλλον των παιδιών μας.
Χατζηγεωργίου Γιώργος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου