Την Τετάρτη 16/11/2011 στις 18.00 μμ στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του 3ου δημοτικού σχολείου Ωραιοκάστρου, πραγματοποιήθηκε το δεύτερο μάθημα της Σχολής Γονέων, όπου συμμετέχουν οι σύλλογοι Γονέων του 3ου δημοτικού, του 2ου δημοτικού (Γαλήνης) και του 4ου δημοτικού σχολείου Ωραιοκάστρου , με ομιλήτρια την κ 
Marijke Steeman Κοκκαλίδου. Κέντρο Υποστήριξης Γονέων 2310 450 941
Ελλησπόντου 22 www.kyg.gr
Καλαμαριά 6940402054
ΣΧΟΛΗ ΓΟΝΕΩΝ
Μάθημα 2: Η Επικοινωνία με το παιδί, πρώτο μέρος.
Μπορούμε να χωρίσουμε τις συμπεριφορές του παιδιού σε συμπεριφορές που δεχόμαστε και συμπεριφορές που δεν δεχόμαστε. Ο διαχωρισμός ανάμεσα στις δύο, δεν είναι στατικός. Αλλάζει ανάλογα με την κούρασή σας, με την πίεση της δουλειάς σας, με το χαρακτήρα σας, κλπ.
Αν αποδέχεστε τη συμπεριφορά του παιδιού σας, μπορείτε να το δείξετε αυτό με λόγια και χειρονομίες, πχ. μ’ ένα χάδι, ή λέγοντας αυτό που κάνει το παιδί με έγκριση, ή απλά αφήνοντας, χωρίς να επέμβετε, το παιδί να κάνει αυτό που κάνει.
Όταν υπάρχει ένα πρόβλημα, είναι σημαντικό να ψάξουμε ποιανού είναι αυτό το πρόβλημα: του γονιού ή του παιδιού. Πρόβλημα του γονιού είναι πχ. αν το παιδί δε θέλει να πάει στο κρεβάτι, ή δε μαζεύει τα παιχνίδια του. Πρόβλημα του παιδιού π.χ.: έπεσε και πονάει ή δεν το παίζει ο φίλος του.
Η αντίδραση μας διαφέρει ανάλογα με το ποιανού είναι το πρόβλημα.
Το πρόβλημα είναι του παιδιού
Όταν μιλάτε στο παιδί σας, μιλάτε επίσης για το παιδί σας.
Οι αντιδράσεις σας στο παιδί, δείχνουν πολλές φορές, ότι το θεωρείτε ανίκανο να βρει λύσεις στα προβλήματά του. Εκτός από αυτό το παιδί συνήθως δεν αναζητάει λύση αυτή την στιγμή, αλλά θέλει μόνο να το καταλάβετε.
Όταν το παιδί σας έχει ένα πρόβλημα, μπορείτε να κάνετε ενεργητική ακρόαση.
Η ενεργητική ακρόαση περιγράφει με λόγια τα συναισθήματα ή τις επιθυμίες του παιδιού. Έτσι θα ξέρει το παιδί σας, ότι καταλαβαίνετε και αποδέχεστε τα συναισθήματά του. Εκφράζοντας τα συναισθήματα του παιδιού σας, του δίνετε την ευκαιρία να λύσει τα δικά του προβλήματα. Το παιδί σας είναι συνήθως στη θέση να το κάνει αυτό.
Να συγκρίνετε τις παρακάτω συζητήσεις:
1. Η Μαρία: «Δεν θα ξανακάνω γυμναστική!»
Η μητέρα: «Άκουσε με, είναι υποχρεωτικό αυτό το μάθημα, οπότε θα συμμετέχεις όπως όλα τα παιδιά!»
Η Μαρία: «Και όμως δεν θα ξανακάνω αυτή την ηλίθια γυμναστική!»
Η μητέρα: «Δεν θέλω να χρησιμοποιείς τέτοιες λέξεις. Η γυμναστική είναι υγεία και δεν καταλαβαίνω γιατί δεν θέλεις να το ξανακάνεις και βάλε τώρα τα ρούχα σου στο καλάθι.»
2. Η Μαρία: «Δεν θα ξανακάνω γυμναστική!»
Η μητέρα: «Όχι;»
Η Μαρία: «Όχι, δεν μ’ αρέσει πια.»
Η μητέρα: «Δε σ’ αρέσει πια να κάνεις γυμναστική;»
Η Μαρία: «Όχι, αυτά τα χαζά αγόρια συνέχεια μας κλέβουν τη μπάλα και ο δάσκαλος δεν λέει τίποτα γι αυτό. Τώρα τρέχω μερικούς γύρους, αλλά και αυτό είναι χαζό»
Η μητέρα: «Φοβάσαι τα αγόρια, αλλά και ντρέπεσαι να τρέχεις γύρους;
Η Μαρία; «Ναι, βασικά αυτό είναι. Και η Κατερίνα και η Ελένη το λένε. Μήπως μπορούμε να το πούμε στο δάσκαλο αύριο. Είναι εντάξει αυτός.»
Η μητέρα: «Αυτό μου φαίνεται μια καλή ιδέα.»
Άλλα παραδείγματα
«Πονάς πολύ, ε;»
«Στεναχωρήθηκες που ο Γιάννης δε σε παίζει, ε;»
«Είναι άδικο, ε, που σε μάλωσε η δασκάλα;»
Όταν εφαρμόζετε την ενεργητική ακρόαση, πρέπει να προσέξετε, όχι απλά να παπαγαλίζετε το παιδί σας, αλλά να εκφράζετε τα συναισθήματα του παιδιού με την ανάλογη ένταση που φαίνεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου